Trage Wegen, hoe zit dat nu?

Interview met Edith Grauwels, Schepen Trage Wegen (naast ook Landbouw, Jeugd-BKO, Begraafplaatsen en Ontwikkelingssamenwerking)

Dag Edith, we hebben net de Dag van de Trage Weg achter de rug. Wat is eigenlijk een trage weg en waarom staan deze nu zo in de aandacht?

Edith: Sinds het nieuwe decreet van 2019 vallen de trage wegen onder de bevoegdheid van de gemeenten zodat we zelf een beleid kunnen voeren met meer lokale accenten. Openen, verleggen, afschaffen van een gemeenteweg moet als doel hebben dat de toegankelijkheid en het verbeteren van deze wegen zal voldoen aan de huidige behoeften van de "zachte" mobiliteit.

En wie gebruikt dan deze trage wegen? Alleen de landbouwers en wandelaars?

Edith: Nee hoor, de landbouwers natuurlijk al van oudsher maar recent hebben ook  vele wandelaars de trage wegen tijdens de lockdown ontdekt. Daarnaast is het de bedoeling dat schoolkinderen, mensen die met de fiets of te voet naar werk of winkel, gaan deze ook gebruiken.

Hoe wil je dit aanpakken? Welk beleid heb je voor ogen?

Edith: We kunnen lokale accenten leggen door herwaardering van het fijnmazig netwerk van de trage wegen. Als er knopen moeten worden doorgehakt zal er rekening moeten gehouden worden dat de beslissing steeds ten dienste zal zijn van het algemeen belang. De beslissing moet ook altijd duidelijk gemotiveerd worden. Alle wijzigingen moeten dus zorgvuldig afgewogen worden, rekening houdend met verkeersveiligheid, de ontsluiting met aangrenzende percelen, de verbinding met omliggende gemeenten en de huidige of toekomstige functie.

En hoe wordt dat hier in Kampenhout aangepakt?

Edith: We zijn allereerst gestart met de oprichting van een werkgroep. Hierin zetelen mensen die de verschillende gebruikers van trage wegen vertegenwoordigen (zoals de verschillende scholen, natuurpunt, de fietsersbond, landbouwers, ruiters, wandelclub…). Zij hebben, onder begeleiding van onze deskundig gemeentepersoneel en de provincie, veel voorbereidend werk gedaan en, na lang overleg, een beleidskader uitgewerkt.

In dit beleid staat bijvoorbeeld dat een trage weg wel kan afgeschaft worden als deze niet nuttig is omdat deze niet langs een wenslijn en niet op een wensgebied en niet toegankelijk is. Of als er op enkele meters afstand een evenwijdige weg loopt.

Of dat voor verlegging van een trage weg  dit alleen kan als dit wenselijk is, bijvoorbeeld om de weg aan de grens van het perceel te leggen zodat de gebruiker niet meer gehinderd wordt door de trage weg – en deze niet telkens omgeploegd wordt en moet platgereden worden.

Ik ben ook eens naar een infovergadering geweest waar mensen uitgenodigd werden om mee op wandel te gaan en met behulp van een instrument en foto’s de trage wegen in kaart te brengen. Is dit het voorbereidende werk waar jij van sprak?

Ja, dat was echt monnikenwerk en de dienst had hier al héél wat tijd in gestoken. Nu werd er een instrument ontwikkeld door de dienst trage wegen van de provincie zodat alles gedigitaliseerd kon worden. Dit maakt het voor wandelclubs en ook de gemeente gemakkelijker om kaarten op te maken of wandelingen uit te stippelen.

Hoeveel jaar is de gemeente hier eigenlijk al mee bezig? En jijzelf?

De gemeente Kampenhout heeft onder begeleiding van "VZW Trage Wegen" in 2007 een eerste deel van de trage wegen in Kampenhout in kaart gebracht. Hiervan zagen de burgers een resultaat onder de vorm van de wandelkaartjes.

De voorbije jaren hebben zij dit voor bijna heel de gemeente gedaan. Hier waren we héél blij met deze grote hulp voor ons want wij zijn verplicht om ‘Het tragewegenplan’ opnieuw te maken.

Is het ook de beslissing van de werkgroep om een grote bevraging van de bevolking te doen? We mochten wenslijnen trekken en wensgebieden aanduiden. En heeft dit tot duidelijke resultaten geleid?

Edith: Inderdaad, de wenslijnen en wensgebieden zijn er gekomen door bevraging van onze Kampenhoutse burger.

Wenslijnen gaat over van welk punt A naar punt B men zich zou willen begeven via trage wegen.  Wensgebieden zijn gebieden die men kon aanduiden die het recreatief gebruik als doel hebben.

Door het inventariseren van alle trage wegen en hun toestand (sommigen waren overwoekerd, onvindbaar, anderen bebouwd,…), door het inventariseren van de wenslijnen en gebieden en hieraan trage wegen  te verbinden bereiden we een voorlopig voorstel over de toekomst van onze ‘trage wegen’ gemaakt.

Aanpassingen zullen gemaakt worden om tot een voorlopig voorstel te komen 

Als laatste stap wordt dit voorstel voor advies en goedkeuring voorgelegd aan GECORO (gemeentelijke commissie ruimtelijke ordening) en tweemaal naar de gemeenteraad.

Dus, mensen die hun zeg hierover willen doen hebben verschillende kansen gekregen om dit te doen?

Edith: Dat is hoe de democratie werkt. Het vergt tijd, veel voorbereiding en veel luisterwerk maar dit doen we met plezier.

Bedankt Edith voor je heldere toelichting!

Interviewer: Sonia De Wandeler

Lay-out & Redactie: Laura Nevens